Heer Arleboud

Slijpe heette oorspronkelijk Arleboudskapelle. Die naam verwijst naar heer Arleboud die rond 1100 het dorp, op een planmatige manier, stichtte op leengronden van de Graaf van Vlaanderen. Slijpe was eigenlijk de naam van het getijdengebied rondom het dorp. Pas in de 14e eeuw werd het van toepassing op het dorp zelf. De kapel -later kerk- werd toegewijd aan Sint-Niklaas.

Tempeliers

Slijpe is vooral gekend om zijn relatie met de Tempeliers. Deze religieuze ridderorde, in het leven geroepen om de pelgrims naar het Heilig Land te beschermen, was vanaf 1137 heel actief in de regio. De Tempeliers konden rechten laten gelden op een deel van de opbrengsten van hoeves op hun grondgebied maar exploiteerden zelf ook boerderijen. Na een tussenstop op het huidige Fleriskot in Leffinge, bouwde men in de 13de eeuw het nieuwe Groot Tempelhof in Slijpe uit tot een economische machtsbasis. Deze ‘Commanderie de Flandres’ was een van de belangrijkste van Vlaanderen. Toen paus Clemens V in 1312 de Tempeliers ontbond, namen de Hospitaalridders hun plaats in. Zij blijven hier actief tot de Franse Revolutie

Spermalie

Slijpe kwam sterk gehavend uit het oorlogsgeweld van het begin van de 20ste eeuw, maar werd volledig heropgebouwd. In 1971 werd Slijpe de kern van een nieuwe gemeente: Spermalie: Sint-Pieters-Kapelle, Schore en Mannekensvere werden erbij gevoegd. In 1977 kwam Spermalie bij Middelkerke.​

Groot Tempelhof

In de 13de eeuw richtten de tempeliers het Groot Tempelhof te Slijpe op als nieuwe, grotere commanderij. Het Tempelhof had, zo blijkt uit de opgravingen, de omvang en de uitstraling van een klein klooster : er was een kapel, gastenverblijven, een monumentale toegangspoort, een scriptorium… Het werd aangelegd op een groot blokvormig perceel op grafelijke grond. Het hof, van ongeveer 5 ha, werd volledig omgracht én ommuurd. Een van de merkwaardigste vondsten op deze site is een 13de-eeuws glazen urinaal, dat werd gebruikt om de urine van een zieke te bestuderen. Na de overname van de goederen door die andere ridderorde, de hospitaalridders, kwam het Groot Tempelhof opnieuw tot bloei. Op het einde van de 18de eeuw nam het belang af en werd het hof als nationaal goed verkocht door de Franse revolutionairen. De landbouwers die de hoeve overkochten, gebruikten de kapel van de tempelridders in de 19de eeuw als schuur. Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd de hoeve volledig verwoest, in 1921 werd ze heropgebouwd naar plannen van architect Heyneman.

foto: Het Groot Tempelhof voor wereldoorlog I, toen nog met private molen. (collectie RVT)